Τα κάστρα υπήρξαν σημαντικά στρατιωτικά οχυρά κατά τη διάρκεια των πολέμων. Είναι έργο περιφερειακού ή τοπικού αξιωματούχου ή ίσως προϊόν τοπικής συλλογικής δραστηριότητας. Κατά πάσα πιθανότητα πρόκειται για έργο επειγουσών περιστάσεων.

Η θέση αναφέρεται από τα μέσα του 14ου αιώνα με το όνομα Güvercinlik. Ο Bertrandon de la Broquièrem είναι ο παλαιότερος δυτικός περιηγητής που πέρασε από εδώ (1433), είδε το φρούριο σχεδόν εγκαταλελειμμένο και το αναφέρει με το όνομα Coulony. Η περιγραφή της κατάστασης του φρουρίου πάντως δεν επιτρέπει να υποθέσουμε ότι δεν εγκαταλείφθηκε αιφνιδίως, ότι δεν καταστράφηκε και στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε αμέσως και ότι η παρακμή και ο αφανισμός του ήταν μεν σταδιακός όχι μακροχρόνιος δε αφού μέσα σε εφτά έως οκτώ δεκαετίες μετά την τουρκική κατάκτηση είχε εγκαταλειφθεί. Ο Εβλιά Τσελεμπί, Οθωμανός εξερευνητής, είδε το φρούριο εγκαταλελειμμένο και κατεστραμμένο, ωστόσο εντόπισε έναν πύργο με τέσσερις γωνίες.

Τα κάστρα συμβόλιζαν την ισχύ και την επιρροή όσων τα κατείχαν. Η γειτονική Τραϊανούπολη είχε παρακμάσει, επομένως πρέπει να δοθεί βάρος σε άλλα σημεία άμυνας. Οι επιδρομές των Καταλανών, οι εμφύλιοι πόλεμοι, οι αλλεπάλληλες επιδρομές τουρκικών σωμάτων εξηγούν την επιλογή του σημείου.